Masonluk Ve Ahlak

Masonlugun ahlak görüsünü incelemeden önce ahlakin tarifinin yapilmasinda fayda vardir.

Insanlarin sahip oldugu davranis tarzi ve cemiyetlerde iyi sayilan deger hükümlerinin tümüne ahlak denmektedir.

Bu tanimi kavrayabilmek için "iyi"nin ne oldugunun ve iyi ile bunun zitti kötünün hangi kistasa göre vasiflandirildiklarinin bilinmesi gerekir.

Bu vasiflandirmayi toplumlarin kanaatine göre degerlendirirsek toplumlar adedince iyi kistasimiz olacak ve bir toplumun iyisini digerinin kötüsü olarak görecegiz. Mesela, yamyamlara göre insan eti yemek ahlak disi olmak bir yana, iyi bir davranistir. Halbuki baska bir toplum için bu hal ahlaksizlik olarak nitelendirilir. Hangi tür davranislarin iyi veya kötü oldugu, insanlarin ahlak kurallarina uymalarinin gerekli olup olmadigi konusunda filozaflar da ortak bir fikre varamamislardir. Hemen hepsi insanin belli bir kisim davranislarini ahlakin çikis kaynagi olarak ele aldilar. Kimileri mutlulugu, kimileri menfaati, kimileri de vazifeyi ahlakin temeli olarak benimsediler Ve tarih boyunca çesitli devrelerde bazi toplumlari etkileri altina aldila: Fakat çikis noktalari yanlis veya eksik oldugu için zamanla etkinliklerini kaybettiler. Mesela, Aristippos ve Epicur'e göre iyi, haz veren seylerdir: Spencer'e göre iyi, evrensel evrmin içinde saklidir: Lock'a göre bu hosnutluk duygusudur: Feuerbach'a göre ise, iyinin tanimi insalarin bencilligidir: Marksist anlayisa göre iyi ve kötünün kaynagi toplumsal gelismelerdir, yani hiçbir zaman gerçek iyiye ulasilmaz.

Bu arada hakdinler, insanlik tarihinin baslangicindan (Hz. Adem aleyhisselamdan) bu yana ahlaki, toplumlardan tolumlara ve zamanla degisen yüzeysel ve keyfi kaideler yigini olarak degil, insanin varolus nedeni ile birlikte köklü bir sekilde izah etmis, Allah (cc)'in emirlerine uymayi ve gaye olarak da menfaatleri gözetmeden sadece Allah (cc) rizasini göstermis, insanlari kisisel ve toplumsal hatalardan, bencilliklerden daima korunmustur.

Kainattaki herseyin, canlilar içinde en kamil olan insanlarin varligini tesadüflere baglamanin mantikla oldugu kadar, modern bilimin izahlariyla ispatlariyla da çelistigi artik günümüzde asikar hal gelmistir.

Varligimiz tesadüflerin degil de büyük hikmetleri ihtiva eden sanatli bir yaratilisin neticesi olduğu için, bizi yaratani bilmek tanimak hayatimizdaki en önemli isimiz olmalidir. Bizi yaratan bizim için iyinin ve kötünün neler olacagini tabii ki bilecek ve bize bildirecektir.

Evrensel anlamda ve yaratilisimiza en uygun ahlak kurallarinin varligindan haberdar oldugumuz halde, kisa bir zaman sonra geçerliliklerini yitirecekleini bildigimiz bir sürü izafi kaideler yiginini ne diye ahlak kurallari olarak benimseyelim?

Masonlara göre ahlakli olmak için dine ihtiyaç yoktur. Varligimizi tesadüflerin sonucu olarak izah eden bilmle bagdasmayan demode olmayan masonik prensiplerdir. Bunlari kimin koydugu malumdur. (Kitabin ilk bölümüne bakiniz) Bu anlayis da, diger izafi ahlak telakkileri gibi zamanla geçerliligini yitirecektir. Günümüz mason ahlakini yansitan masonik görüsleri kendi eserlerinden inceleyelim.

"Ruhun ölmezligine inanmak imgeye (hayale) kapilmakdir. Zaten ruhun ölmezligi bize gerekli degildir. Böyle bir inanç bizi ancak korku ve umut ahlakina götürür."

[MASON DERGISI - Ocak 1975- S: 18, sf: 8]


Sahibinin mason oldugu bir yayinevinin toplumumuzda belli bir kesimin "cinsel ihtiyaçini karsilamak için çikarttigi (!)" ve gerçekte toplumun ahlakini bozan bir dergideki izahlar tesadüf olmayacak derecede ayni parelliktedir.

"Tamam, artik her seyi biliyorsunuz. ölümden sonra yasam olabilecegini düsünmeyin, analigin kutsalligina kanmayin, cinselligi yasaklamayin."

[BRAVO - Agustos 1984]
Derginin sahibi Mason Ali Naci Karacandir.


Masonlarin görüslerine zit olarak Allah (cc)'in teklif ettigi sekilde din ahlakini yasayanlar ise Mason Dergisi'nde söyle nitelendirmektedir:

Ahlak kaidelerine gelince: Bu kaideleri yalniz din disiplini altinda benimsemek için insanin duygusuz ve cahil olmasi icap eder."

[TÜRK MASON DERGISI -EKIM 1961 - s.44. sf:2358]


Din ahlakina karsi açikça yapilan bu saldirilarin sebebi yine kendi izahlarindan anlasilmaktadir.

Önerdigi ahlak evrimlere ayak uyduramamis ve dinin amaçladigi ahlaksallik ve mutluluk gelisemistir."

[MASON DERGISI - Temmuz 1974 - S: 16, sf: 38]



Bir kere insanin biyolojik evrim geçirdigine inanildi mi artik ne din, ne din ahlaki uygulanabilir. Çünkü din ve önerdigi ahlak evrim inançi ile bagdasmamaktadir. Masonlara göre ahlak, günün sartlarina göre evrimlere, degisimlere ugramalidir: yani bugün ahlaksizlik olarak nitelendirilen bir olay yarin pekala ahlaklilik olarak adlandirilabilir. Esas masonik gaye cemiyete bu görüsün çok tabii oldugunu kabul ettirmek, ahlaki degerlerin yitirilmesini çabuklastirmaktir.

"Geri kalmis, hele müslüman ülkelerde, dogmatik ahlak, erkege serbesti tanirken, disiye el dokunulmazlik istemektedir. Namus telakkisi bu kadarla da kalmamis tek bir söz veya hareket iffete taaruz sayilmistir."

[MASON DERGISI - Haziran 1972 -S: 85/8]


Görüldügü gibi, müslüman ülkelerin geri kalmalarina sebep, Islam ahlakina sahip olmalari olarak gösterilmeye çalismaktadir.

"Tek bir söz veya HAREKET: Iffete taaruz sayilmistir."

cümlesinden anlasilmaktadir ki bir hanima laf atilmasi veya hakarette bulunulmasi masonlar için gayet normal br davranistir. Üstelik namus telakkisini ön plana alan din ahlaki ise masonlarca kinanmaktadir.

Yüksek dereceli mason Cemil Sena'nin Mason Dergisindeki "özgür düsünceler" basligi altinda yaptigi izahlardan birinde, su satirlara rastlanmaktadir.

Köpek için kemigin, domuz için diskinin çekici bir tadi olmasaydi, onlar bu maddelerle karilarini doyurmak isterler miydi? Rezilliklerin her çesidinden ayri bir tad alan güçlü kisileri ayiplamayiniz.

[MASON DERGISI - sayi 29, sayfa 20]


Her türlü rezilligin ve sapikligin hos görülmesi yolundaki fikirleri, Üstad mason Cemil Sena ve diger masonlarin ahlak anlayislari ve buna bagli olarak yaptiklari faaliyetleri hakkinda yeterli bilgi vermektedir.

Insanlar ahlak kavramini, ancak batil karismamis hak bir dinden kaynaklanan davranis sekillerinde görebilirler ve ögrenebilirler. Dini reddeden, dolayisiyla din kaynakli ahlaki da kabul etmeyen bir görünüs tarzi ise, kisileri ahlaksizligin en asagi sinirlarina kadar ulastirabilir. Çünkü bu zihniyette, ahlak disi hareketlerin, vicdani sorumlulugu ve ileride bir muhasebesi söz konusu degildir. Netkim Cemil Sena loca üyelerine yönelik izahlarinda, köpek ve domuz örnek vererek rezilliklerin her türlüsünü yapmayi zevk almak için mesru gibi göstermektedir. Bu arada masonluga giren sahislarin dine olan inançlari birinci dereceden itibaren uygulanan evrimci egitim ile ortadan kaldirilmaya çalisilmaktadir.